Ken je dat gevoel?

Ik doe mijn best om alles van de positieve kant te bekijken. “Het leven is te kort voor pessimisme” hoorde ik oud-wielrenner Maarten Tjallingii laatst in een interview zeggen en daar ben ik het hartgrondig mee eens. Toch heb ik af en toe een momentje van zwakte. Dan denk ik: “Is dit het nu?” Ken je dat gevoel?

De crisis heeft diepe en lange sporen getrokken. Ook ons bedrijf is hierbij niet overgeslagen. De omzet maakte een vrije val, opdrachten kwamen maar moeizaam binnen en de betalingstermijnen liepen enorm op; dan hoef je geen economie te hebben gestudeerd om uit te rekenen dat daar flinke problemen in de liquiditeit van komen. Ik lag wakker van hoe we hier uit zouden komen. Hoe kwam ik aan goede projecten? Hoe moest ik in vredesnaam al die rekeningen betalen? En het ergste van alles: hoe kwam ik aan geld om de salarissen te voldoen? Het kon toch niet dat dit het eindpunt zou zijn van ons mooie bedrijf... Ik dacht aan de tijd die komen moest: Waarin de leuke projecten weer makkelijk binnen gaan komen en je niet meer zo hoeft te bedelen om je rekeningen betaald te krijgen. Wat verlangde ik naar die tijd…

Gelukkig is het tij gekeerd en zijn we nu een paar jaar uit de crisis. Maar het gevoel dat soms overheerst is: ”Is dit het nu?” Is dit de periode waar ik zo naar verlangde? De opdrachten stromen, zoals gehoopt, weer binnen. Echter, alles heeft spoed en men houdt disproportionele bedragen vast als een klus op een haar na geveld is. Wederom is het soms een strijd om alles op de rit te houden...En af en toe denk ik dan: waar doe ik het eigenlijk voor?

Het is natuurlijk zo dat iedere periode z’n leuke en minder leuke kanten heeft. Ondernemen komt nu eenmaal met pieken en dalen, net als de economie. In het verre verleden heeft de accountant een keer tegen mijn vader gezegd: “je had beter een jaar op het strand kunnen zitten, dan had het minder gekost”. Gelukkig vinden wij in ons familiebedrijf altijd weer de kracht om er met elkaar bovenop te komen. Misschien is het wel niet de ‘roze wolk’ waar ik op gehoopt had, maar we zijn vanuit het dieptepunt van de crisis toch een heel eind gekomen. Dan denk ik aan de wijze woorden van de oud-wielrenner: het leven is echt te kort voor pessimisme. Die gedachte geeft me een goed gevoel!

Eline van Leeuwen - 1 oktober 2018